Lilas

Lilas emakumeen hormonei buruzko lana da; gai horri buruz umorearen ikuspegitik egindako lana. Nerabezaroa, amatasuna, menopausia eta batez ere “HAT” edo hilekoaren aurreko tentsioa. Emakume objektuak, kontsumitzaile konpultsiboak, dibak, goxoak, basatiak…

Egun sentiberak, egun are sentiberagoak. Ezer transzendentalik ez, animoaren egoera hutsak. Tentsioak, beroaldiak, airea falta, oldartu, libidoa gora, libidoa behera… Emozioen mendi errusiarra. Volcano bat.

Lilas hitzak lila esan nahi du frantsesek. Lila feminismoaren kolorea da. Baina horrek ez du esan nahi feminismoa defendatzen duen lana denik, baina egia da Lilasen bost emakume garela protagonistak: hiru interprete, konposatzailea eta zuzendaria.

Lilas kolorea inolako itxurazko arrazoirik gabe ikusten dut etengabe eszenatokian, baina irudia behin eta berriro errepikatzen da. Azkenaldian dena lila ikusten dut.

TITULO LILAS
ESPACIO Sala
DURACION 60´
CONCEPTO Y DIRECCION Natalia Monge
INTERPRETACION Pilar Andrés, Helena Golab e Izaskun Santamaría
CREACION Directora e intérpretes
MUSICA ORIGINAL Itziar Madariaga